Nevşehir'in 2 prensi vardı.Ürgüp ile Göreme...
Adı Avanos...
Babası çömlek ustası.
Beline kadar uzanan saçları.
Zeytin gözleri vardı.Bir gün ağır su testisini taşımaya çalışıyordu,
O sırada su içmeye çeşmeye varan Ürgüp Yardımına koştu Avanosun...Su gibi berrak gözler birbirini gördü,
Yanaklar pembeleşti.
Testisinden su verdi Avanos,
İçine doldurdu Ürgüp hem suyu,
Hem Avanosun esintisini.
O günden sonra o çeşme başında buluştular hep...
Ihlara vadisinde dolaştılar hep..Güneşi batışını izlediler uzun uzun.
Hiç batmasını istemeyerek..
Belisırmada nefis yemekler yediler.
Ağızların tadı hiç bozulmasın diye dua ettiler. Göreme bu aşkı kıskandı...Ürgüpe dedi ki bir daha Avanosu görme,
Ürgüp dediki: Olmaz, o benim ömrüm olacak.
Göreme babasından istedi Avanosu Ürgüpten önce,
Nevşehir olmaz dedi.
Göreme nefretle sütunlar diktirdi bir gecede,
Ürgüp ile Avanosun arasına...
Bir gecede içlerine askerler koydu...
Birbirlerini görmemeleri için.
Avanos, çamurla avutuyordu kendini,
Çamurdan bir gözyaşı şişesi yaptı.
Gözyaşlarını bunlara akıttı.
Ürgüp ise Avanosa benzeyen küçük bebekler yaptı,
Aşkını canlı tutmak için.
Ürgüp bebeği dediler ona daha sonra.
NOT:Gökten 3 elma düşmüş. Biri bu geziyi düzenleyen Melihe, Biri bu gezi ile biraz olsun havası değişen bana, biride tüm okuyanların başına...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder